Wat op je eigen kantoor geldt, geldt natuurlijk ook voor een bezoek op locatie aan een klant of relatie. Dit jaar was zo’n locatiebezoek gelukkig weer wat vaker mogelijk. Wat ik daarbij enorm inspirerend vond, was om te zien hoe veel bedrijven en organisaties hun productie of dienstverlening op peil hebben weten te houden in vaak uitdagende omstandigheden. Parrallel daaraan lukt het ze bovendien ook nog om hun bedrijfsnoodorganisatie en de veiligheid op de werkvloer goed te borgen. Indrukwekkend!
Tijdens deze locatiebezoeken voerde ik ook geregeld gesprekken met bhv’ers en first responders bno over de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van veiligheid en hun rol daarin. Wat daarbij opvalt: de rol van de bhv’er verandert op dit moment nadrukkelijk. De bhv’er wordt meer en meer een allrounder (zeg maar een ‘first responder light’) die ook steeds vaker wordt ingezet bij calamiteiten buiten de werkplek: op de sportclub, op straat, in de wijk. Ook speelt de bhv’er bij incidenten
steeds nadrukkelijker een rol als de verbindende schakel tussen de eigen bedrijfsnoodorganisatie en de professionele hulpverlening. En verder druppelen maatschappelijke ontwikkelingen ook de wereld van de bedrijfsnoodorganisatie binnen. Denk maar aan de energietransitie en het toenemende gebruik van elektrische (en hybride) voertuigen door bedrijven. Zo’n elektrische auto, fiets of zelfs step is energiezuinig, maar hij brengt ook weer nieuwe, specifieke risico’s met zich mee – bijvoorbeeld op het gebied van brandveiligheid. Risico’s waar je rekening mee zult moeten houden bij het opstellen of actualiseren van de RI&E en bij het werk van de bedrijfsnoodorganisatie.
Ook het trainingslandshap verandert in hoog tempo. Opleidingen en certificerings¬trajecten spelen zich steeds vaker (deels) digitaal af; de technische mogelijkheden op het gebied van virtual, augmented en mixed reality groeien op dit moment enorm. Hartstikke handig natuurlijk, maar wat betekenen zulke ontwikkelingen voor de mate waarin cursisten worden voorbereid op échte incidenten? Er zijn nog geen relevante wetenschappelijke onderzoeken op dit punt, dus het is nog even afwachten wat deze nieuwe technologieën betekenen voor de bhv-praktijk. Wat we voorlopig wél zeker weten is dat de cursist nog steeds zelf met de praktijk aan de slag moet om vakbekwaam te worden en te blijven, met voldoende aandacht voor oefenen op de eigen werkplek.
Ten slotte stonden we ook bij NIBHV zelf intussen niet stil. Zo verhuisden we naar een nieuw pand, één deur verderop. Verder verdiepte onze samenwerking met Het Oranje Kruis, het Rode Kruis, de Nederlandse Reanimatie Raad (NRR) en de Branchevereniging Bedrijfshulpverlening Nederland (BVBN) zich afgelopen jaar. Na elke coronapersconferentie van het kabinet slaagden we erin om gezamenlijk en in korte tijd de brancheprotocollen te actualiseren op basis van de nieuw afgekondigde maatregelen, en deze snel met onze achterban te delen. Aan het einde van dit bewogen jaar kijk ik met plezier en gepaste trots terug op deze eensluidende en heldere communicatie richting opleiders, instructeurs, cursisten en bedrijfsnoodorganisaties.
Ons mooie vak is kortom volop in beweging. Graag zijn we je ook komend jaar weer van dienst: met actuele kennis, hoogwaardig advies en gerichte ondersteuning. Ik wens je een gezond en veilig 2022!
